Merched Llanbadarn

gan Dafydd ap Gwilym (1320-1370)

Plygu rhag llid yr ydwyf –
pla ar holl ferched y plwyf!
am na chefais, drais drawsoed,
onaddun yr un erioed,
na morwyn fwyn ofynaig
na merch fach, na gwrach, na gwraig
py rusiant, py ddireidi,
py fethiant, na fynnant fi?

Py ddrwg i riain fewiael
yng nghoed twylldew fy nghael?
Nid oedd gywilydd iddi
yng ngwal dail fy ngweled i
ni bu amser na charwn,
ni bu mor lud hud a hwn
anad gwyr annwyd Garwy-
yn y dydd ai un a dwy
ac er hynny nid oedd nes
ym gael un no’m gelynes
ni bu Sul yn Llanbadarn
na bewn, ac eraill ai barn
a’m wyneb at y ferch goeth
a’m gwegil at Dduw gwiwgoeth.

More info on Dafydd here and here:

Dafydd ap Gwilym is recognized as one of the most innovative European poets of the Middle Ages. His refined and erudite verse introduced a unique brand of poetry into the turbulent society of Wales during the aftermath of its loss of independence. While drawing on the contemporary elements of bardic poetry, his themes of love and nature embedded in original metric forms was a revolutionary technique. Though his work is relatively obscure outside of Wales today, largely due to difficulties in translation, Dafydd is still recognized as a radical poet of great significance in his era.

Makes me long to return to Wales, or at least conjure up some native Welsh speakers to better understand.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.